Eğitimde Farklı Olmak Bu Kadar Fark Etmemeli

Anne babalar olarak çocuklarımızla ilgili endişelerimizin sonu gelmez. Bebekliklerinden itibaren gaz ağrılarıyla başlayan endişelerimiz, diş çıkarma ağrılarına, yürümeye başladığında aman bir yere çarpmasından biraz daha büyüyünce “iyi bir kreş” arayışına kadar sürer. Çocuklarımız büyüdükçe onlarla ilgili kaygılarımızda değişir.

Öfke Nöbetleri, Tekrarlar

Çocuğunuzun gideceği okula karar veriyorsunuz, geleceği için plan yapıyorsunuz. Peki ya çocuğunuzda her şey normalken 2 yaşında bir şeylerin yolunda gitmediği söylense? Yaşıtları konuşmaya başladığında sizin çocuğunuz yaşıtları gibi konuşamasa? Gözlerinizin içine bakmasa? Tekrar tekrar aynı şeyleri söylese, saatlerce aynı oyuncakla tek başına oynasa. Bir şeyler onu rahatsız etse saatlerce öfke nöbetleri geçirse? Çocuğunuz sanki dünyayla arasında görünmez bir cam varmış gibi davransa? Bir çocuk psikiyatristinin odasında “çocuğunuz otizmli” cümlesiyle bir başınıza kalsanız?

Tüm Planlar Değişse

O cümleyle baş başa kaldıktan sonra tüm dünyayla sizin aranıza da bir cam çekilse. Çocuğunuza dair yaptığınız tüm planlar sıfırlansa. Çocuğunuzu elinden tutup götürdüğünüz her kreşin kapısı “üzgünüz kontenjanımız doldu.” Ya da “üzgünüz otizmli çocuk alamıyoruz.” diye suratınıza kapansa. Onu bırakın çocuğunuz parka götürdüğünüzde üzerinizde bir sürü endişeli göz hissetseniz. İnsanların çocuklarını çaktırmadan çocuğunuzun yanından uzaklaştırdığını hissetseniz? “nesi var bu çocuğun?” “çocuk ağlıyor sustursanıza” “saatlerdir çocuğunuz sallanıyor salıncakta indirin artık” ve buna benzer bir sürü patavatsız soru ve cümleyle gün içinde defalarca muhatap olsanız? Zar zor çocuğunuzu kabul eden ilkokulda size “suçlu” gibi davransalar?

Özetle otizmli bir çocuğunuz olsa?

Bir otizmli çocuğunuz olsa kaygılarınız elbette bambaşka olacak. Ona en iyi özel eğitimi nerede aldıracaksanız? Yaşıtlarıyla bir arada olması gerekecek bunu nasıl sağlayacaksınız? Otizmli öğrenci kabul eden bir okul bulabilecek misiniz? Öğretmen çocuğunuzu kabul edecek mi? Çocuğunuzun sosyal yaşama uyumunu sağlamak için neler yapacaksınız? İmkânlarınız ve gücünüz bu kadar zorlukla başa çıkmaya yetecek mi?

Eğitim Her Çocuğun Hakkı

Bu cümleyi anlayabilmek ve uygulayabilmek o kadar önemli ki.. Okullar bunu “eğitim her normal gelişim gösteren çocuğun hakkı” olarak yorumlamamalılar. İyi bir okul tüm farklılıkları bir arada yaşatabilen, değer veren ve bu farklılıkları zenginliğe dönüştürebilen okuldur. Şimdi bize uzak geliyor fakat ileride anne-babalar çocuklarını kaydettirecekleri okullara sınavlardaki başarınız nedir, sorusundan önce ‘farklılıklarla ilgili politikanız nedir? Okulunuzda kaç tane farklı gelişen öğrenciniz var?’ sorusunu yöneltmelerini umuyoruz. Çocukların a sendromlu, b zekalı ya da x-izmli’den önce “çocuk” ve “öğrenci” olarak görülmelerini umuyoruz.

Sadece ümit etmekle kalmıyoruz ve kalmayacağız elbette. Dilimizin yettiği kadar her yerde bunu defalarca tekrarlayacağız, kalemimizin yettiği kadar yazacağız. Çocuklara ancak çocuklar iyi gelir bunu biliyoruz.

Okul.com.tr ekibi olarak tüm otizmli çocuklarımızın ve onların güçlü anne-babalarının bu özel gününü kutluyoruz. Eğitimde farklı olmanın bu kadar fark edilmeyeceği günlerde görüşmek dileğiyle…