Çocuklarınızı Asla Başkalarıyla Kıyaslamamanız için 5 Sebep

1. Benlik şüphesine neden olur

Eğer birisinden, bir şeyde iyi olmadığımızı ve üzerinde mükemmel olan başkalarının da bulunduğunu söylüyorsak, yavaş ama istikrarlı bir şekilde özgüveni sarsılacaktır. Çocuklarımız, ileride daha iyi olup olamayacaklarına dair şüpheye düşerek, başarısız oldukça kendilerini suçlayacaktır. Ebeveyn olarak yaptığımız iş, onları attığı her adımda teşvik etmek, ileride kim olduklarını hatırlatmak değil.

2. Kıskançlık duygusu onları ele geçirecek

Çocuğunuzu belirgin bir kişi ile sürek olarak karşılaştırmaya devam ederseniz, aşırı kıskançlıktan ötürü acı çekmeye başlayabilir. Komşu çocuğu, sınıf arkadaşı, kuzen vb. olabilir. Kıskançlık, insan için sağlıklı bir his değildir ve zavallı çocuğunuz bu duruma maruz kalmaya devam ederse; bu kıskançlık, kolayca nefrete dönüşebilir ve hatta belki de saldırganlık haline dönüşebilir.

3. Olumsuzluk doğuracak

Başkaları daima kendini geliştirdiğinde ve çocuğunuz giderek parçaladığında, negatifleşebilir. Olumlu bir ruhla yeni görevler ve zorluklar benimsemek yerine çocuğun kendisi hakkındaki varsayımları ve yaptıklarının sonuçları negatif olacaktır. Negatiflik bir kişinin iyi olması için hiç iyi değildir. Hepimiz olumlu ve etrafında mutluluk veren çocuklar yetiştirmek istiyoruz.

4. Sinir bozucu ve gergin yetişkinler halinde büyürler.

Çocuklarını başkalarıyla kıyaslayan ebeveynler, sonunda çocuklarını sinirlendirip gerginleştirecek. Çocuk ebeveynleri (ve diğerlerini) hoşnut etmeye aşırı derecede odaklanmış olabilir ve sürekli olarak beklentileri karşılamadığını hisseder. Doğal güvenlerini ve özerkliklerini kaybedeceklerdir. Biriyle konuşmaya çalıştıkları zaman gergin olma eğilimi gösterebilirler.

5. Ebeveyn-çocuk ilişkisine zarar verir

Çocuğuna defalarca komşusunun çocuğunun ondan daha iyi olduğunu söylerseniz, sonunda sizi aşağılamaya başlar. Çocuklar duygusal açıdan savunmasızdır. Büyük resmi göremeyebilirler ve evet, onlar için endişelenmiş olabilirsiniz. Ancak çocuğunuz bunun yerine, yanınızda olmadığınızı hissederler.

Ebeveynlik dünyadaki en zor iştir ve "ideal ebeveyn" diye bir şey yoktur. Fakat ebeveynler çocuklarımızın ilk öğretmeniyiz. Baktıkları taraf sizlersinizdir ve zaten sorunları varken bunları yapıyorsunuz. Bu nedenle, çocuklarımıza olumlu bir ortamda büyümesine izin vermek için en iyi adım atmaya çalışmak sizlerin sorumluluğudur. Onlara her gün ne kadar özel olduklarını söylemelisiniz.