Son Model Robot Çocuklar
Hiç parkta oturup etrafta oynayan çocukları ve ailelerini izlediniz mi? Bu gözlem geleceğin yetişkinlerini tanımamız için önemli ipuçları sunar bize.
İşte böyle bir günde 4-5 yaşlarında anneannesiyle parka gelmiş bir kız çocuğuna gözüm takıldı. Bu sevimli kız çocuğu sallanmak istiyor ve bunu başaramadığını ifade ederek, anneannesinden onu sallamasını istiyordu.
- Kız çocuğu: Anneanne ben sallanmayı bilmiyorum. Lütfen beni sallar mısın?
- Anneanne: Nasıl bilmiyorsun, artık büyüdün annen sana öğretmedi mi?
- Kız çocuğu: Hayır beni hep annem sallar ki, ben yapamıyorum çünlü
- Anneanne:Ne demek yapamıyorum, öğrenebilirsin. Bak herkes kendisi sallanıyor. Şimdi ayaklarını ileri geri salla bakalım.
Çocuk bu arada ayaklarını ileri geri sallar ama, ritmi tutturamaz ve sallanmayı başaramaz
- Kız çocuğu: Bak olmuyor işte, yapamıyorum. Sen salla anneanne.
- Anneanne: Bunu öğrenmen lazım, yapabilirsin. Neler neler öğreniyorsun bunu da yapabilirsin. Vücudunu da ayaklarınla orantılı sallamalısın..
- Kız çocuğu: Galiba biraz oldu ama hızlanmak istiyorum
- Anneanne: O da olacak biraz sabretmelisin. Gel yandaki salıncakta deneyelim belki oda daha iyi olabilir.(Arkası olmayan bir salıncaktır)
- Kız çocuğu: Ben bunda duramıyorum ki, bu çok zormuş. (çocuk dengede durmakta zorlanır ve sallanmayı başaramaz, tekrar diğer salıncağa biner)
- Anneanne: Tamam en iyisi bu salıncakta kalalım. Ama biraz sabırlı olmamız gerek. Sen salıncakta sallanabilecek bir çocuksun. Sana söylediklerimi tekrar yapmaya çalış, bunları tekrar yaptıkça sallanabildiğini göreceksin. Annen çok şaşıracak.
Bu konuşmalar geçerken anneanne bir yandan bana kızını eleştirmekten de kendini alamadı. Annesinin kızının düşeceğinden çok korktuğu için hep kendisinin salladığını, bunun yanlış olduğunu düşündüğünü ifade etti.
Bu tablo size yabancı geldi mi?
Bu tablo size yabancı geldi mi? Parka gittiğinizde hareket etmekten korkan pek çok çocuk görmek mümkün. Oysa bu çocuklar çok zeki ve bizlerin bilmediği pek çok bilgiye de sahip. Sallanmayı da bilmesin ne olacak ki diye de düşüne bilirsiniz. Peki sizce anneanne torununa sadece salıncakta sallanmayı mı öğretiyor?
Cevabı duyar gibiyim “Hayır”. Sallanma aktivitesi kaba motor becerileri desteklese de bunun yanında sosyal duygusal becerilerinin de geliştiğini görmek mümkün. Beklemek ve sonunda istediği bir şeyi yapabilmek, sabretmek, kendine güven duymak çocuğumuzun beslendiği diğer beceriler.
Ya Düşerse?
Günümüzde pek çok “çocuk düşerse, yapamazsın” kalıpları ile o kadar çok karşı karşıya kalıyor ki, daha 4-5 yaşlık ömürlerinde en temel hareket etme becerilerine bile imkan verilmeyerek, başarısızlık duygusu yaşamalarına ve kendilerine güven duymamalarına neden olunuyor. Anne babaların niyetleri sadece çocukları zarar görmemesi iken, farkında olmadan çocukların tüm yaşamlarını etkileyecek kalıcı hasarlar verilmiş olunuyor . Sonuç zeki, her soruyu bilen, düzgün cevap verebilen ama bağımlı robot çocuklar yetiştirmek. Bir de sosyal imkanların kısıtlılığını eklersek toplumda ne yapacağını bilmeyen, duygularının farkında olmayan, kendilerini yönetmeyi değil hep yönetilmeyi bekleyen çocuklarla karşı karşıya kalıyoruz. ilkokulda ve ortaokula geldiklerini de bu çocukları derslerini yapmayan, her şeyi anne ve babasının yapmasını bekleye, sorumluluk almayan bireylere bir anda dönüşü veriyor.
Peki ne yapmalıyız?
Belkide sadece basit düşünmeye ihtiyacımız var. Onların çocuk olduğunu ve düşüp kalkarak öğreneceklerini sık sık hatırlayıp biraz rahat mı bırakmalıyız, ne dersiniz?
